Bizim kuşak "Dağılın" komutuyla tabanca sesine şartlanmış
sprinter gibi koşuştu yollara.
Hepimiz seçtiği bir yola girdi çok da önemsemeden
nasıl olsa her yol Roma diyerek.
Oysa her yolun ortak özelliği bu değil, çıkmaz oluşuydu.
Bizim kuşak boyunca ideal yollarında kazı vardı.
Geçici süre kapalıydı.
Gençliğimiz geçene kadar...
Ağaçlarımı kestiler, bahçelerimi dümdüz ettiler;
Anılarımı anımsayamıyorum
çocukluğumu piç ettiler
Palmiye dikiyorlar şimdi;
Gördün mü sen hiç bir çocuk palmiyeye tırmanan?
Arkadaşlar arkadadaş oldu, psikologlar Prozac’larla halaya durdu
akıllara bilinmedik ithal kabuslar doldu
Belki ev sahibesini düzerim diye
postacılar kapıyı iki kere çalar oldu
Ağaçlarımı kesti o orospu çocukları işte ondan...
Ben o ağaçların tepesinde dünyayı kurtarırdım
işte ondan korktular...
