ATLANTİS
Tanrıların öfkesi
Atlantis ile ilgili ilk bilgileri sağlayan Yunanlı
filozof Platon. Antik çağlarda yaşayanlar Atlantis’in
sonunu, bu çağlardaki tüm doğal afetler gibi,
tanrıların öfkesi olarak değerlendiriyorlardı. Aradan
geçen bin yıllara rağmen insanoğlu hala gerçeğin
peşindeki arayışını sürdürüyor.
13
Yine Platon’un anlattıklarına göre hırs,
ihtiras ve uygarlığın saldırgan yapısı Atlantis’in
sonunu hazırlamıştır.Atlantislilerin agresif
tavırları tanrıların öfkesini üzerlerine çekmiş
ve ada, arkasında hiç iz bırakmadan okyanusun
sularına gömülmüştür. Platon bu hikayenin Kritias
tarafından kendisine anlatıldığını yazar. Ona da bu
hikayeyi, on yaşındayken babasından dinleyen; doksan
yaşındaki dedesi anlatmıştır. Kritias’ın dedesi, bu
olayları babasına MÖ 6. yüzyılda yaşamış büyük yasa
koyucu Solon’un anlattığını belirtmiştir. Platon’a göre,
Solon bu gerçekleri Antik Mısır’ın en eski şehirlerinden
biri olan Sais’te yaşayan rahiplerden dinlemiştir.Tüm
bunların Platon’un uydurması olduğunu söyleyenler
olmasına rağmen,Atlantis efsanesi bugün de her zaman
olduğu gibi son derece canlıdır.
Platon şöyle devam eder:
“Şayet Solon ve zamanında
rahiplerin söyledikleri sözleri tam olarak hatırlarsak [...]
Her şeyden önce Herkül Sütunları’nın dışındaki oturan
halkla, diğer tarafta oturanlar arasındaki savaşın bundan
dokuz bin yıl önce olduğunu hatırlamamız gerekir. Şimdi,
olanları anlatmak gerekir. Bir yanda Atlantis Adası’nın kralı
(ki bu ada Küçük Asya ve Libya’dan, o günlerde bilinen
kısmıyla Afrika’dan daha büyüktü), diğer yanda da savaşı
destekleyen Atina şehri.Atlantis şehri meydana gelen bir dizi
depremin ardından batmış, deniz dibinde meydana getirdiği
çamur seli Herkül Sütunları’nı geçip, denize açılmak
isteyenlerin kaçışını imkansız hale getirmiştir”.
