S ö z l ü ğ ü
Busayınıniçindeadıgeçenteknik
terimlerekısacagözatacağız
Sanat
450
SERAMİKFIRINI
Çömlek ve tuğlaları pişirmek için kullanı-
lan fırın. Bu fırınlar genellikle tuğla ve taş-
la çevrilir ve gaz, akaryakıt ya da elektrikle
çalıştırılabilir. Öte yandan bazı çömlekçi
ve heykeltıraşlar elektrikle ısıtılan fırınla-
rın fazla hızlı ısındığını ve iyi sonuç elde
edilemediğini belirtirler. Başlıca iki tür se-
ramik fırını vardır: kireç ocaklarında mal-
zemeler ısı kaynağıyla doğrudan temas
halindedirler; tuğla ve çömlek fırınlarında
ise malzemeler alttan ısıtılıp pişirilir. Fırı-
nın iç ısısı, aşırı sıcaklıklara dayanıklı bir
tür termometre olan Pirometre ile veya be-
lirli bir sıcaklıkta eriyen pirometrik kil ko-
nileriyle ölçülür.
ODAKNOKTASI
Bu terim resimde gözünüzün doğal ola-
rak resmin hangi noktasına bakarsanız
bakın, geri döndüğü noktayı tanımlar.
Bazı görüntülerde odak noktası kaçma
noktasıyla (sağdaki resim) aynıdır.
ALBRECHTALTDORFER(1480-1538)
Alman ressam ve grafik sanatçısı. Lu-
cas Cranach (1472-1553) ve Wolf-
gang Huber (1490-1553) ile birlikte,
adını yaşadıkları bölgeden alan bir
grup sanatçının oluşturduğu ‘Tuna
Okulu’nun önde gelen simalarından-
dı. Altdorfer’in stili çok kişisel ve et-
kileyici bir canlılığa sahipti.
Çalışmalarının büyük bölümü dini te-
malarla ilgili olsa da, insan figürleri
ve hiçbir tema içermeyen, gün doğu-
mu ve gün batımı gibi dramatik sah-
nelerin bulunduğu ‘saf’ manzara
resimleri yapan ilk ressamlardan bi-
riydi. Diğer çalışmalarında, doğanın
ve mitolojinin zengin ve aydınlık tas-
virleriyle, detaylı hareketli sahneler
bir arada bulunur. En tanınmış resim-
leri,
St. George ve Ejderha
(1510),
İs-
kender’in İssos Çarpışması
(1529) ve
Arbela Çarpışması
’dır (1529). Aşağı-
da
Köprülü Manzara
(1518-20) adlı
çalışması gösterilmektedir. Ayrıca
minyatür tarzında oymabaskı ve ahşap
baskı çalışmalar da yapmıştır. Altdor-
fer yaşamının son 12 yılında Bavye-
ra’daki Regensburg’un resmi kent
mimarlığını üstlenmiştir, ancak hiçbir
mimari eserinin günümüze kalmadığı
sanılmaktadır.
FLORESANBOYALAR
Gün ışığı boyaları olarak da tanımlanan bu
boyalar, parlak, gösterişli bir etki yaratan
çok yoğun renklerdir. İlk kez yirminci
yüzyılın ortalarında kullanılmaya başlan-
mış ve 1960’larda Op Sanat akımının üye-
si Frank Stella (d. 1936) tarafından
şaşırtıcı etkiler yaratmak için kullanılmış-
tır (bkz: Temel Bilgiler: Renk, sayfa 246).
Bu boyaların kimyasal yapısı, yol işaret-
lerinde kullanılan floresan malzemeler ve
karanlıkta parlayan fosforlu boyalarla
aynıdır.
IVONHITCHENS(1893-1979)
Sussex’te yaşayan İngiliz manzara ressamı.
Çalışmaları, İngiliz kırlarını betimlemek için
hem soyut hem de figüratif stillerin birlikte
kullanılmasıyla dikkati çeker. Hitchens’ın
kariyeri ilerleyip çalışmaları geliştikçe, ya-
şadığı çevrenin şiirsel güzelliğine yaklaşa-
bilme kaygısıyla natüralist kahverengi ve
yeşil gölgeleri daha az kullanmaya başlamış,
sarı ve mor gibi daha canlı renklerle çalış-
maya başlamıştır. Çoğunlukla dev duvar re-
simleri formunda figürler ve çiçekler de
resimlemiştir. Hitchens’in çalışmalarında
HenriMatisse’in (1869-1954) etkileri görül-
se de, bunlar kendi içinde fazlasıyla özgün
çalışmalardır.
KAÇMANOKTASI
Perspektif görüntüsünde paralel çizgi-
lerin birbirine yaklaşıp ufuk çizgisin-
de birleşiyormuş gibi göründüğü
nokta. Örneğin yukarıdaki resimde,
yolu vurgulayan kırmızı kesikli pers-
pektif çizgileri arka plandaki dağda
birleşiyor gibi görünüyor. Paralel çiz-
giler gerçekte hiçbir zaman birleşmez;
bu optik bir yanılsamadır. Aslında bu
çizgiler resmin içinde sonsuza kadar
uzanır ve uzaklaştıkça aralarındaki
mesafe o kadar küçük görünmeye
başlar ki, çizgileri birleşmiş gibi gö-
rürüz. Çizimin birden çok kaçma nok-
tası olabilir. Örneğin üç yüzeyi
görünen dikdörtgen bir prizmanın
(kibrit kutusu gibi) üç kaçma noktası
vardır. Şekle havadan (kuş bakışı) ve-
ya yerden bakılmasına bağlı olarak,
bu kaçma noktalarından biri ufuk çiz-
gisinin aşağısında veya yukarısında
yer alacaktır.
