<p>Amerika Birleşik Devletleri'nin Türkiye ile ilgili yürüttüğü diplomatik faaliyetlerin tarihsel bir kurgulaması olan bu çalışma, Türk-Amerikan ilişkileri bazında bir İkinci Dünya Savaşı tarihi ya da incelenen dönemin Türk dış politikasının bir analizi olarak algılanmamalıdır. 20. yüzyılın ikinci yarısına damgasını vuran Soğuk Savaş çerçevesinde, ABD'nin yürüttüğü uzun dönemli diplomasinin, Türkiye merkezli tarihsel arka planını ortaya koymayı amaçlayan bu çalışma, daha geniş çaplı bir dönemlendirmenin (1940-1947) ilk boyutu olarak değerlendirilmelidir. Gerek tarih gerekse dış politika alanlarında bu anlamda yapılmış olan çalışmaların hemen hemen hepsinde iki ülke arası ilişkilerdeki yakınlaşmanın Soğuk Savaş'ın koşullarıyla bağlantılı olarak başladığı yargısı hakimdir. Bu yargı da iki ülke arasındaki ilişkilerin içerdiği önem oranında incelenmediği gerçeğiyle bağlantılı olarak gelişmektedir. Önsöz'den... </p>
